Dynia
Dynia jest jednopienną roczną rośliną z rodziny dyniowatych . Większość gatunków z tego rodzaju występuje w Meksyku, na samym południu USA, w Gwatemali i Hondurasie. Uprawia się dynię olbrzymią i dynię piżmową . Znaczenie lecznicze ma głównie pierwszy gatunek. Dynia olbrzymia jest roczną rośliną o cylindrycznej, rozgałęzionej, dętej, ścielącej się łodydze. Liście sztywne, przeważnie 5-klapowe z zaokrąglonymi klapami. Korona lejkowata o płatkach odgiętych; zrośnięte pylniki mają kształt stożkowaty; znamię żółte. Owoc kulisty, spłaszczony lub wydłużony, różnej barwy, ważący 60—80 kg i więcej. Szypułka bez wypukłych prążków. Miąższ owocu delikatny, soczysty, pomarańczowy lub biały. Nasiona duże, gładkie, białe lub brązowe. Masa 1000 nasion co najmniej 1000 g. Miąższ owocu zawiera 4,3—7,9% cukrów (niektóre odmiany do 15%), pektyny, sole potasu, wapnia, magnezu i żelaza, witaminy C, Blt PP i karoten; nasiona zawierają 36—52% tłuszczu, fitosterole, żywice, kwasy organiczne i kukurbitacyny działające przeciwgrzybiczo. Dynię jada się surową, gotowaną, smażoną, pieczoną lub marynowaną. Indianie jedzą smażone kwiaty. Dynia jest doskonałą rośliną pastewną. Dynia stosowana jest przy stwardnieniu tętnic, surowa — przy zaparciach. Kaszę jaglaną, ryż i mannę z ugotowanym miąższem dyni włącza się do diety przy obrzękach na tle choroby sercowo-naczyniowej, przy chorobach nerek, wątroby i pęcherza moczowego, nadciśnieniu i zaburzeniach w przemianie materii.
